60 brieven van nabestaanden
In dit boek schrijven 60 mensen die hun man, kind, ouder, vriend of … zijn verloren door zelfdoding, een brief aan lotgenoten. Ze vertellen over wat er is gebeurd, over hoe ze zich hebben gevoeld of nog voelen. Over hoe het leven is veranderd door de dood van hun geliefde. Over wat ze meemaken in het contact met anderen. Over vallen en weer opstaan in het leven. Over ploeteren en ook weer kunnen genieten.
Zelfdoding
In elke brief kan je lezen wat de zelfdoding van hun dierbare met de achterblijvers heeft gedaan. En hoe ze de moed proberen te behouden om verder te gaan met hun leven.
Nabestaanden na zelfdoding zijn vaak blij wanneer ze met andere nabestaanden in contact kunnen komen. Aan een half woord is genoeg, er valt niemand om van hun verhaal. Ook al is elk verhaal anders want elk mens is anders. Desondanks is er veel te delen en uit te wisselen. Er is herkenning en erkenning en dat geeft ruimte en licht.
Lotgenoten
Ik omschrijf dit boekje altijd maar als een soort van ‘lotgenotengroep op papier’. Hoe erg ook, lezen dat je niet de enige bent die dit meemaakt geeft steun en troost. Weten dat er nog meer mensen zijn die net als jij achterblijven met vragen, verdriet, woede, gevoelens van spijt en schuld, of wat dan ook. En toch de moed vinden om door te gaan. Van nabestaanden hoor ik dat ze er veel steun aan hebben.
Ook voor hen die een verlies als dit nooit hebben meegemaakt, is het zeer leerzaam. In de brieven is het persoonlijke verhaal van een achterblijven opgetekend. En zo wordt voor de ander duidelijk welke impact zelfdoding als dood heeft voor hen die achterblijven.
Begrip
Mocht je iemand kennen die rouwt om een geliefde verloren door zelfdoding: lees het. Ik denk dat je daarna meer begrijpt waarom dit verlies zo’n grote stempel drukt op het leven van de nabestaanden. En dat helpt om er voor hen te kunnen zijn.
60 brieven van nabestaanden over LEVEN met zelfdoding
Jolien van de Kooij, Wouter de Jonge.
Door Sylvia van Dort
Eerder gepubliceerd in Aanrader van de maand op Stichting TrösT Utrecht
Je wordt geconfronteerd met een dubbel rouwproces: je moet verder leven met het verlies van een dierbaar iemand en tegelijk met de realiteit dat de dader die al deze turbulente emoties veroorzaakt ook dezelfde dierbare is.
Manu Keirse
emeritus hoogleraar verliesverwerking,
Leven met zelfdoding
Wat gebeurt er met je nadat je kind, je partner, je vader of moeder, een broer, zus of hele goeie vriend zichzelf om het leven brengt? Hoe ziet je leven er na zo’n ingrijpende gebeurtenis uit? Dit boek hoopt antwoorden te geven op die vragen. Het bestaat uit zestig brieven van mannen en vrouwen die in het verleden met zelfdoding in hun directe omgeving te maken hebben gehad. De brieven gaan over hun verdriet en liefde, woede en respect, wanhoop en hoop. Stuk voor stuk persoonlijk.
Soms adembenemend, hartverscheurend, verschrikkelijk. Soms heel praktisch: met tips om het leven door te omen. Wij hopen dat heel veel mensen die nu met zelfdoding in hun omgeving te maken hebben of te maken krijgen er troost uit kunnen halen.
Voor professionals biedt dit boek een inzicht in het leven van iemand na de zelfdoding van een naaste.
Met voorwoord van Manu Kierse.
Jolien van der Kooij werkt sinds 1999 in de uitvaartbranche als uitvaartbegeleider. Daarnaast werkt ze als docent/trainer bij een opleiding tot uitvaartverzorger en schrijft ze voor ondernemers in de uitvaartbranche en adviseert/coacht ze uitvaartondernemers. Als vrijwilliger verzorgt ze lessen in het verzorgen van overledenen in een hospice.
Wouter de Jonge is uitvaartondernemer.
| Auteur | Jolien van de Kooij, Wouter de Jonge |
|---|---|
| Uitgever | Sinds 1883 Uitgevers |
| Uitgifte | 2014 |
| ISBN | 9789078342007 |
