SIRE is een campagne gestart over ‘dooddoeners’. Op radio, tv, posters en in advertenties zullen mooi gestileerde grafstenen met bekende opmerkingen – de dooddoeners – langskomen. Met de bedoeling mensen te prikkelen het over de dood te hebben, het gesprek erover aan te gaan, voor het te laat is.
Dooddoeners
Veel van de dooddoeners gaan over de manier waarop mensen reageren op iemand die met de dood is geconfronteerd. Vaak is dat op een manier die de rouwende niet steunt of helpt. Mensen lijken hiermee het ongemakkelijke gesprek over dood, rouw en verlies te vermijden. Maar daarbij gaan ze ook voorbij aan wat het betekent voor die ander, die vaak niet is geholpen of wordt gehoord met zo’n houding. Het beste wat je voor iemand die rouwt kunt doen is niet: afleiden, goed bedoelde oppeppers of oplossingen aandragen. Maar juist vooral te luisteren en het gesprek aan te gaan.
“Hoe ga je om met de dood als je omgeving eraan voorbijgaat?”
De campagne helpt ook dat gesprek aan te gaan. Er worden tips gegeven bij elke dooddoener. Op welke manier je wel iemand kan ondersteunen. Zoals blijven luisteren naar iemands verhaal; ook als het de zoveelste keer is of nog maanden of jaren later. Of geef emoties de ruimte; bagatelliseer ze niet en veeg ze niet van tafel.
Spijt achteraf
Meer dan de helft van de Nederlanders blijkt achteraf te concluderen dat ze beter of anders afscheid hadden willen nemen. En dat vooraf te weinig praten over de dood daar een rol bij heeft gespeeld. Gesprekken over de dood hoeven niet altijd diepgravend en emotioneel te zijn; het kan ook over praktische zaken gaan. Na een overlijden en met het verdelen van de nalatenschap is de kans groter dat het kan leiden tot conflicten met naasten, als vooraf niet voldoende gesproken is over het naderende afscheid.
“De dood is een onderdeel van ons leven. Toch praat ruim 1 op de 3 mensen nooit over de dood. Terwijl het juist waardevol is om samen bij de dood stil te staan, erover te praten en elkaar erbij te helpen. Het gesprek aangaan verbindt en verrijkt, geeft rust, helpt bij rouw en verbetert de kwaliteit van ons leven.” (SIRE)
Vanuit de campagne wordt er verwezen naar ervaringsverhalen van overledenen en nabestaanden en informatie van organisaties die zich met palliatieve zorg, rouw en verlies bezighouden. Waarmee ze ook inzichten, handvatten en ondersteuning bieden, hoe je spijt achteraf kan voorkomen.
Rouwbegeleiding
Ook in Villa TrösT staat het luisteren en gesprek centraal. In het lectoraat Transitie, Rouw & Verlies van lector aan HBO Drechtsteden en voorzitter van Villa TrösT Anne Goossensen, ligt het accent op het omgaan met rouw. Ze richt zich op “het wegnemen van het taboe dat op sterven en rouw ligt en de verlegenheid die in de samenleving heerst”. Die kennis en inzichten hebben het aanbod van activiteiten van Villa TrösT vormgegeven.
Palliatieve zorg
Bekende namen uit de palliatieve zorg als Manu Keirse, Sander de Hosson en Ineke Visser hebben aan deze campagne van SIRE bijgedragen. Manu Keirse wordt als klinisch psycholoog en rouwspecialist gezien als autoriteit op dit onderwerp en gaat in zijn vele interviews, lezingen en boeken over rouw en verlies hierop in.
Sire is een onafhankelijke stichting die zich op ideële reclame richt, over maatschappelijke onderwerpen. In 1967 is SIRE opgericht door de gezamenlijke communicatiebranche. Een van hun laatste succesvolle campagnes was #doeslief.
Bekijk online de hele, mooi vormgegeven campagne en hieronder een van de campagnefilmpjes.
1 reactie