Villa TrösT

Poezie

verkleurde stilte

Verkleurde stilte

Toen iedereen was gegaan. Toen de laatste dingen waren gezegd. Toen de kaarten en de brieven waren gelezen, Toen er niemand meer belde Toen de poes zich weer liet zien Toen werd het stil. Een stilte die ik niet kende Een stilte waar anderen over[…]

Lees verder »
Kracht van het luisteren

De kracht van luisteren

Er wordt vaak gezegd: ‘je moet luisteren’ of ‘ik kon niets doen’. Alleen maar luisteren: twee misverstanden. Luisteren is een werkwoord. Luisteren werkt. Luisteren kan veel doen. Luisteren doet vaak meer dan je denkt. Luisteren is een persoon. Jij bent het die luistert of niet.[…]

Lees verder »
vlag voor de onbekende

Vlag voor de onbekende

Vlag voor de onbekende Voor jou die niemand kent Voor jou die onbekend bleef Voor jou ineens verdwenen Voor jou achter glas vereenzaamd Voor jou met naamschaamte Voor beschadigd in je naam Voor jou te snel vergeten Voor jou van verre gekomen Voor jou nauwelijks[…]

Lees verder »
scherven

Scherven

Scherven “Er is geen grafsteen zonder lijk” Zo een zin komt binnen zegt men modieus Maar de dood is niet modegevoelig of toch We willen de dood niet We willen het leven vieren We laten duiven vliegen en ballonnen op We eten op afstand kaviaar[…]

Lees verder »
verdriet wassen

Verdriet wassen

Verdriet wassen Veel verdriet is opgehouden verdriet Opgehouden in diepe zakken Verdriet dat je diep kan laten zakken Er zijn vele douaniers aan de poorten Ze keuren veel verdriet niet de moeite waard Er zijn er die verdriet laten gaan zonder tol Er zijn afgezanten[…]

Lees verder »
Ontroostbaar verdriet

Ontroostbaar verdriet

Tijdens de opening van Villa TrösT op 5 september 2020 sprak Marinus van den Berg tegen en met de genodigden over ‘ontroostbaar verdriet’. Ontroostbaar verdriet Wat als iemand op de mesthoop blijft? Wat als iemand niet terugkeert naar het leven dat doorgaat? Wie is de[…]

Lees verder »